Klasyka duchowości, najpopularniejszy - po Biblii - tekst chrześcijański, niezastąpiona pomoc w drodze do świętości, ulubiona lektura wielu spośród tych, którzy osiągnęli szczyty duchowego rozwoju i przyjaźni z Bogiem, m.in. św. Ignacego Loyoli, św. Teresy z Lisieux, św. Josemaríi Escrivy. Tłumaczona z łaciny na dziesiątki języków, również kilkukrotnie na polski. Teraz dostępna w świeżym, nieafektowanym, przystępnym, a zarazem oryginalnym i subtelnym przekładzie autorstwa ks. Jana Ożoga SI, znanego czytelnikom m.in. z tłumaczenia "Ćwiczeń duchownych" św. Ignacego

" Księga pierwsza

NAPOMNIENIA POŻYTECZNE DLA ŻYCIA DUCHOWEGO

Rozdział 1

O naśladowaniu Chrystusa i o pogardzie dla wszystkich próżnych rzeczy na świecie

1. Pan mówi: Kto za Mną idzie, nie chodzi w ciemności. J 8,12

2. To są słowa Chrystusa, które nas uczą, że jeżeli chcemy otrzymać prawdziwe światło i wolność od jakiejkolwiek ślepoty serca, powinniśmy naśladować Jego życie i sposób postępowania.

3. Najwalniejszym naszym dążeniem niech się zatem stanie rozmyślanie nad życiem Jezusa Chrystusa.  

4. Nauka Chrystusa stoi ponad wszelkie pouczenia, jakie nam dają święci, toteż człowiek pełen ducha mógłby w niej odnaleźć głęboko ukrytą mannę.

5. Tak się jednak dzieje, że ludzie, chociaż często słuchają Ewangelii, w małym stopniu odczuwają jej potrzebę, nie maja bowiem w sobie Chrystusowego ducha.

6. Tymczasem ten, kto chce w pełni i ze smakiem zrozumieć to, co mówi Chrystus, musi się starać do Niego dostosować całe swoje życie.

7. Cóż ci pomoże, że rozprawiasz głęboko o Trójcy Świętej, jeżeli brakuje Ci uniżenia, wskutek czego nie podobasz się Trójcy Świętej? ..."

Rozdział 2

O niskim myśleniu o sobie samym

1. Każdy człowiek w naturalny sposób wiedzy pragnie, jakie znaczenie ma jednak wiedza, jeżeli nie ma bojaźni Bożej?

2. Zapewne lepszy jest pokorny wieśniak, który służy Bogu, niż pyszny filozof, który siebie samego zaniedbał, a rozmyśla nad biegiem ciał niebieskich.

3. Kto dobrze samego siebie poznaje, ten traci we własnych oczach na znaczeniu i nie cieszą go ludzkie pochwały. ..."