Tomizm Garrigou-Lagrange'a wobec wizji filozoficznej Teilharda de Chardin - Anna Mandrela

Tomizm Garrigou Lagrange’a wobec wizji filozoficznej Teilharda de Chardin - Anna Mandrela

Teilhard De Chardie: jezuita, który zredukował Boga do materii, po to by materię zrobić Bogiem.

"Rzym posiada koncepcję świata całkowicie różną od mojej. Zdarza mi się odczuwać jak najprawdziwszą nienawiść do wszystkiego tego, co dziś reprezentuje sobą historyczna i rzeczywista instytucja Kościoła Chrystusowego"
(Teilhard de Chardin)

>> Zobacz również: Teilhard de Chardin. Jezuita - mason i heretyk - Villa Luigi <<

30 czerwca 1962 roku, takie książki de Chardina jak "Nauka i Chrystus", "Fenomen człowieka" i "Środowisko Boże" zostały przez Święte Oficjum potępione przy pomocy monitum, ponieważ - jak napisano - "zawierają tak wielkie dwuznaczności i błędy, iż uchybiają doktrynie katolickiej".

Niestety, jeden z dokumentów II Soboru Watykańskiego przepojony jest ideologią tegoż jezuity masona - co przyznał sam kardynał Ratzinger w swej książce "Zasady Teologii Katolickiej" - "Zasady Teologii Katolickiej", Ignatius Press, San Francisco, 1987, str. 334 - a jest nim Konstytucja o Kościele w Świecie Współczesnym (Gaudium et Spes).

Konfrontacja myśli dwóch filozofów

"Z początku czytelnika może dziwić tak niezwykłe zestawienie całkowicie różnych postaci, jednak po bliższym przyjrzeniu się pracy trzeba uznać trafność tego wyboru, gdyż tomizm Garrigou-Lagrange był zdecydowanie polemiczny. Jego ujęcia rodziły się w dyskusji z autorami, których zaliczał do modernistów, i wobec tego niezwykle wyraziście jawi się w konfrontacji z filozoficznymi wizjami Teilharda, które stały na antypodach tomizmu, uprawianego przez Garrigou-Lagrange'a. Dlatego temat rozprawy uważam za trafny, a pomysł zaprezentowania niemal zupełnie nieznanego na polskim gruncie przedstawiciela tzw. tomizmu tradycyjnego (w wersji rzymskiej) za ważny dla historii filozofii. Garrigou-Langrange jest bowiem u nas znany wyłącznie z monumentalnego podręcznika teologii duchowości, którą uprawiał z racji przydzielonej mu w Angelicum katedry, jednak - jak się wydaje - jego główne zainteresowania i pasje polemiczne skupiały się wokół podstawowych zagadnień filozoficznych: prawdy, substancji, przyczyny."
Z recenzji Prof.dr.hab.Artura Andrzejuka