Pewien władca Persji był wielkim miłośnikiem nauk. Zewsząd zbierał dla swej biblioteki uczone dzieła, które wszędzie miały mu towarzyszyć. Urósł z nich jednak z czasem zbyt wielki ciężar. Polecił więc mężom uczonym całą mądrość zebranych dzieł streścić w takiej ilości tomów, aby jeden wielbłąd mógł je wygodnie nosić. Gdy jednak z biegiem czasu i to okazało się za uciążliwe, zmniejszono ilość ksiąg do jednej, a w końcu i tę jedną streszczono w jednym tylko podstawowym prawidle życia. Tę zasadę mądrości życiowej mógł książę już wszędzie mieć przy sobie bez trudu i niewygody. Odtąd szło wszystko łatwiej i składniej.
Oto w tym dziełku leży przed nami cała umiejętność życia duchowego, uproszczona i sprowadzona do trzech podstawowych praktyk. Jeśli się one wzajemnie zespalają, podtrzymują i uzupełniają, tworzą pierścień mądrości, który stanowi oprawę dla kosztownej perły doskonałości, tak kosztownej, że mądry kupiec, poszukujący drogocennych i powabnych klejnotów, jakimi są perły, chętnie i radośnie podejmuje się wszelkich trudów i oddaje całą swą majętność, aby tylko ją posiąść (por. Mt 13, 46).