"Celem wychowania jest wyrobić sąd, sumienie i wolę, ale nie wytwarzając wokół sztucznych i niewolniczych warunków życia, ale dając dzieciom od maleństwa dobre przyzwyczajenia, ucząc je czynić w każdej chwili, co na tę chwilę przypada, i to w sposób właściwy."
"Dobre wychowanie dzieci wymaga ze strony rodziców i nauczycieli nieustannej czujności, poświęcenia, trudu, zaparcia się siebie, a wreszcie nieustannego umartwienia, ażeby nie szukając własnego zadowolenia, własnej korzyści, rozrywki, mieć jedynie na celu dobro doczesne i wieczne dzieci, które się wychowuje."
"Rodzicom trzeba z ofiarą samych siebie, w pocie czoła pracować nad wychowaniem dzieci, póki na to czas, jeżeli nie chcą we łzach, po czasie, zbierać owoców swojej nieostrożności."
"Zdobywając spokój sumienia, zostawiając dzieciom dobrą sławę, zacne imię, dobre przykłady i tradycje rodzinne, jakże wiele się czyni dla ich szczęścia! Nie godzi się poświęcać tych doczesnych i wiecznych korzyści dla dodatkowej garści złota, chciwością na bliźnich zdobytej."
"Trzeba chwalić z umiarkowaniem, ganić z miłością; chwalić wysiłek, ganić niedbalstwo, dobrą czy złą wolę dziecka, a nie doskonałość lub nieudolność czynów."
"Przezorność rodzicielska, jakkolwiek mądra i baczna, nie przeszkodzi skutkom grzechu pierworodnego. Temu jedynie łaska Boża podołać może."
"Wyrazem wiary, nadziei i miłości jest krzyż, pod którego znakiem obiecane jest zwycięstwo: In hoc signo vinces. Pod tym znakiem, wbrew wszelkim przeciwnym prądom, zwyciężą i rodzice w trudach i walce o dobre wychowanie dzieci, zwyciężą i dzieci w pokusach i walkach chrześcijańskiego bojowania."