Mord rytualny w Rzeszowie . Śledztwo historyczne - Czy w końcu dowiemy się prawdy o zbrodni?


Radosław Patlewicz stara się w maksymalny sposób dowieść, kto mógł być sprawcą tego przerażającego czynu. Autor zwraca uwagę na szereg nieprawidłowości, którymi opatrzone było śledztwo. W tym miejscu powstaje pytanie: czy niezgodności te były skutkiem braku kompetencji śledczych, czy też wynikiem chęci ukrycia zbrodniarzy? Jakkolwiek brzmi odpowiedź na to pytanie, nie można odrzucać w tym przypadku możliwości popełnienia mordu rytualnego, tylko dlatego, że takie założenie nie współgra z szerzącymi się hasłami o poprawności politycznej.


„ Nie ulega wątpliwości, że sprawa zabójstwa Bronisławy Mendoniówny od samego początku była celowo gmatwana i tak prowadzona, aby sprawcy mogli pozostać bezkarni, co więcej – aby znaleźli się z dala od ówczesnego wymiaru „sprawiedliwości”, a nawet całkowicie poza jego zasięgiem. Miało to miejsce nie tylko wówczas, w roku 1945, ale też w latach następnych. Dwadzieścia lat później podstawowa dokumentacja sprawy, do której nikt przez ponad dwie dekady nie sięgał, po prostu „zaginęła”, choć powinna być cały czas składowana w archiwum. Nie wiadomo dokładnie, kiedy to się stało, bo nikt oficjalnie sprawą się już nie interesował. Ale istnieje pojęcie nie tylko prawnicze: cui bono, czyli – komu to przyniosło korzyść?”
- Leszek Żebrowski
Wywiad z Radosławem Patlewiczem i Grzegorzem Braunem