Święty Maksymilian Maria Kolbe – franciszkanin, misjonarz, męczennik. Wielki czciciel Matki Bożej, który jeszcze podczas studiów w Rzymie założył Rycerstwo Niepokalanej. Zadaniem Rycerstwa miało być dążenie do nawrócenia i uświęcenia wszystkich przez całkowite zawierzenie Maryi. Ojciec Maksymilian pełen wewnętrznego przynaglenia inicjował coraz to nowe dzieła, które zdumiewały rozmachem i innowacyjnością. Rozpoczął wydawanie miesięcznika „Rycerz Niepokalanej”, a potem budowę klasztoru i wydawnictwa w Niepokalanowie. Był to nie tylko najliczniejszy klasztor na świecie (ok. 700 zakonników w 1939 r.), ale miejsce z własnymi warsztatami, pocztą, elektrownią, strażą pożarną i radiostacją. O. Maksymilian pragnął, by możliwie wielu mogło poznać Chrystusa i Jego Matkę, dlatego wyjechał na Daleki Wschód i tam w japońskim Nagasaki udało mu się zbudować klasztor, otworzyć seminarium i po japońsku wydawać „Rycerza Niepokalanej”. Po powrocie do Polski z oddaniem – aż do aresztowania przez hitlerowców – pracował w Niepokalanowie.

Śmiało można więc powiedzieć o o. Maksymilianie: gigant, który powołując do życia wszystkie te wielkie i odważne przedsięwzięcia, nie zagubił swego franciszkańskiego powołania. Co nim powodowało? W jaki sposób udało mu się znaleźć współpracowników i naśladowców? Wreszcie – dlaczego zgłosił się, by za innego więźnia obozu koncentracyjnego w Auschwitz ponieść śmierć w bunkrze głodowym?