Emanuel Małyński. Na skróty do upragnionego pokoju - Ryszard Mozgol
Emanuel Małyński należał do tej części obserwatorów i uczestników I wojny światowej, którzy szybko spostrzegli, że rozpętana europejska hekatomba jest wymarzonym przez socjalistów mordem dokonanym na starym porządku, przewrotem społecznym ukrytym za fasadą starcia narodów, postulowanym przez czerwoną i złotą Międzynarodówkę, rewoltą, po której tradycyjny porządek zostanie obalony i odwrócony.
Jednak w odróżnieniu od wielu bystrych obserwatorów, wśród których niejeden z radością wspierał dzieło zniszczenia, węsząc w nim swoje narodowe czy klasowe interesy, Małyński wystąpił w 1918 roku przeciwko tej rewolucji z całą stanowczością i determinacją. Efektem tego „moralnego obowiązku działania, wynikającego z chrześcijańskiego miłosierdzia i uniwersalnego sumienia ludzkiego” – jak sam określił swoje pobudki – była broszura A Short Cut to a Splendid Peace.
ze Wstępu książki - Emanuel Małyński. Na skróty do upragnionego pokoju - Ryszarda Mozgol
O Autorze:
Ryszard Mozgol - historyk, pedagog, publicysta, autor Białych kart Kościoła (2004 i 2019), Teologii wojny (2008) oraz licznych rozsianych tekstów; w ostatnich latach badacz życia i twórczości Henry'ego de Montherland. Od 2013 r. tropi ślady związane z życiem i twórczością Emanuela Małyńskiego (Emanuel Małyński. Na skróty do upragnionego pokoju - 2022), starając się przywrócić w Polsce pamięć o tym ekscentrycznym ziemianinie z Wołynia.
Kim był Emanuel Małyński:
Emanuel Małyński herbu Poraj (urodzony jako Marek Emanuel Wit Małyński), ur. 8 kwietnia 1875 w Żurnem koło Bereznego, zm. 17 maja 1938 w Lozannie – polski pisarz i podróżnik.
Urodził się jako jedyne dziecko dubieńskiego marszałka szlachty Michała Małyńskiego i pochodzącej z kurlandzkiej szlachty baronówny Annette von Wrangel zu Addinal. W 1903 odziedziczył pokaźny majątek po stryju Janie Małyńskim, prawdopodobnie od kilku lat mieszkał wtedy w Paryżu, spadek pozwolił mu na zakup własnego mieszkania oraz prowadzenie wystawnego życia. Od 1902 należał do École d’Escrime Pratique, która gromadziła miłośników szermierki pojedynkowej i sportów obronnych. W 1904 został prezesem tej organizacji i zaangażował się w organizowanie prestiżowych turniejów szermierczych, ufundował również nagrodę dla szermierzy i strzelców „Challenge de Małyński”. Do jego zainteresowań należało lotnictwo oraz podróże, zwiedził Amerykę Północną, Indie i Australię.
Przez krytyków jest uznawany za tradycjonalistę, którego poglądy były odmienne od programów istniejących wówczas nurtów politycznych. Jako osoba głęboko wierząca, swoje teorie budował na fundamencie silniej wiary katolickiej i w oparciu o papiestwo. Zarazem był zdeklarowanym antykomunistą, a sposób na walkę z bolszewizmem upatrywał w zniesieniu demokracji i niedopuszczeniu do liberalizacji politycznej. Twierdził, że działalność ruchów rewolucyjnych jest skupiona bardziej na niszczeniu religii niż na walce o podłożu politycznym. Sądził, że skrajna lewica i skrajna prawica maja punkty styczne w silnym, antysekularystycznym powinowactwie. Wielokrotnie głosił, że jest zwolennikiem własności prywatnej, a nacjonalizacja prowadzi do rewolucji.
Pozostawił po sobie trzydzieści dziewięć książek napisanych po francusku i angielsku oraz dwie po polsku. W 2005 we Francji ukazała się 25 tomowa seria dzieł Emanuela Małyńskiego.
(za Wikipedią)