Niezaprzeczalnie Leona XIII zaliczyć należy do najwybitniejszych, dodatnich postaci XIX wieku. Na promienie jego aureoli nie złożyły się pożogi wojen, tlejące zgliszcza spalonych miast, ale słoneczne światło wielkiego umysłu, rozjaśnione głęboką wiarą, kierowaną Bożą łaską i zdumiewającą mądrością. Na szczyt jego sławy nie prowadzą stopnie, krwią poległych ociekłe i łzami matek i zon zroszone, ale granity prawdziwej zasługi, wiekopomnych urządzeń i głębokich myśli. Dotyka się on wszystkich wrzodów, trawiących organizm całej prawie ludzkości, i na wszystkie niemoce wskazuje skuteczne lekarstwo, wciela się tak doskonale w potrzeby dzisiejszych czasów, tak odczuwa wszystkie cierpienia i smutki, że je odbolał sam serdecznie, zażegnał modlitwą i w encyklikach swoich podaje na nie ratunek i pociechę.

Panowanie Leona XIII pozostanie znaczące i zapamiętane w historii Kościoła i świata. Nie jest to jeden z tych papieży, jakich było wielu, którzy w Rzymie zostawiają pamięć swoich cnót, w historii kościelnej pamięć swoich starań i zabiegów, ale do wiadomości ludzi świeckich prawie się nie dostają, w zewnętrznych dziejach świata ich nie znać. W żadnym bowiem okresie historii powszechnej moralna powaga Stolicy Apostolskiej nie była większa, niż w drugiej połowie XIX w.

Kategoria: Książki   Tagi: Leon XIII, Papież, biografia, Te Deum