Tytuł drugiego tomu antologii wyraźnie sugeruje Czytelnikowi kierunek naszej wieloletniej krucjaty ideowej. Chcemy połączyć „czarne” i „czerwone”; to co tradycjonalistyczne, hierarchiczne i opierające się na autorytecie, z tym co wspólnotowe, rewolucyjne i solidarne. Dokonać wyłomu w murach piętrzącej się, liberalnej poprawności politycznej, przedostać się do środka sanktuarium Antychrysta i strącić plutokratycznych globalistów tam, gdzie jest ich miejsce – do otchłani piekieł.