Fragment książki:

"Jedynie ważny cel życia

   Człowiek nie rodzi się święty, lecz staje się niem. Osiąga duchową doskonałość, kiedy otwiera się na Bożą łaskę, która rozbudza drzemiące w nim siły. Z pomocą Bożą rozwija wszystkie możliwości otrzymane przy stworzeniu. Mimo słabości, mimo upadków i grzechów, człowiek mocno ufa, że Bóg wspiera go w walce za słabościami i współpracuje z nim w jego staraniach, aby być coraz lepszym moralnie i duchowo. Człowiek pragnie wyjść na na spotkanie z Bogiem. Kieruje się w Jego stronę, poruszając się po krętych drogach życia osobistego czy też życia świata. Wierząc Bogu i przyjmując z radością Jego pomoc człowiek pozwala, aby zarodki świętości - ofiarowane mu w momencie przyjścia na świat - dojrzewały w nim coraz bardziej, nabierały pełnych kształtów i jaśniały wokół. Czymże bowiem jest świętość, jeżeli nie otwarciem się na działanie łaski Bożej? Człowiek osiąga ja tylko dlatego, że bardziej zaufał Bogu niż sobie, bardziej uwierzył w Bożą pomoc niż we własne siły".

Fragment książki Życie jako dojrzewanie świętości