Wiele Ewagriuszowych pism nie zostało jeszcze krytycznie wydanych, więc jesteśmy zdani na edycje tekstowe takie, jakie są. Korzyść z lektury po polsku pism tego teologa jest niewspółmiernie większa od strat związanych z pewnymi nieścisłościami, na które narażamy się posługując się tekstem jeszcze nie wydanym krytycznie.

Zamieszczony w tym tomie przekład obejmuje trzynaście pism naszego teologa oraz jego żywot, którego autorem jest uczeń Ewagriusza, Palladiusz. Tekst O życiu Ewagriusza tłumaczymy, jak zaznaczamy w uwagach, z francuskiego przekładu koptyjskiej wersji Historii dla Lausosa. Apoftegmaty związane z imieniem Ewagriusza zostały przedrukowane z tomu czwartego Źródeł Monastycznych. Przekład Listów opiera się – w tych miejscach, które zachowały się w oryginale – na fragmentach greckich.

Pozostałą część, zachowaną w wersji syryjskiej, tłumaczymy w oparciu o przekład niemiecki. Miejscami za pomoc służy też retranslacja grecka W. Frankenberga. Przekład pisma O praktyce ascetycznej został dokonany na podstawie edycji Sources Chrétiennes, podobnie – Gnostyk. Fragmenty zaginione w oryginale tłumaczymy z francuskiego tekstu, zamieszczonego w tej edycji i rekonstruującego całość. Przekład pisma O modlitwie opiera się na Filokaliach, a pisma Trzech rozdziałów o modlitwie – na łacińskim tłumaczeniu syryjskiej wersji, wydanej przez I. Hausherra. Pismo Do mnichów i Napomnienie dla dziewicy tłumaczymy w oparciu o edycję H. Greßmanna, natomiast pismo Podstawy życia monastycznego – o edycję J. Migne’a. Przekład pisma O ośmiu duchach zła opiera się na edycji J. Migne’a (= recenzja A), z uwzględnieniem wariantów dłuższej recenzji (B). Prolog tłumaczymy w oparciu o niemiecki przekład G. Bungego nie wydanej wersji syryjskiej. Przekład O różnych rodzajach złych myśli opieramy na niedawno wydanej edycji krytycznej w Sources Chrétiennes. Tłumaczenia pisma O wadach, które przeciwne są cnotom w całości dokonujemy na podstawie edycji J. Migne’a. Z kolei pismo O mistrzach i uczniach tłumaczymy na podstawie edycji P. van den Vena. W aparacie krytycznym w dużym stopniu korzystamy z uwag zamieszczonych przez autorów edycji źródłowych.