


Broszura autorstwa Jędrzeja Giertycha (1903–1992) to kompilacja dwóch artykułów z „Opoki” (nr 17 z 1983 r.). Jest publikacją bardzo potrzebną. J. Giertych odpiera zarzuty stawiane św. Maksymilianowi Kolbe, twórcy Rycerstwa Niepokalanej jakoby był „antysemitą”. Zarzut ten jest stawiany tuż obok zarzutu o tolerowanie przez Kościół „antysemityzmu”. Autor broszurki broni tym samym czci św. Maksymiliana, jak i Kościoła. W drugiej części broszury dotyczącej osoby Janusza Korczaka, J. Giertych zabiera głos w sprawie częstych porównań Założyciela Niepokalanowa i jego męczeńskiej śmierci ze śmiercią Korczaka. Rozbija prostymi argumentami głosy domagające się wyniesienia Korczaka na ołtarze. Podkreśla wielkość czynu Korczaka, równocześnie obalając mit jego skutecznej działalności społecznej.
Słowo wstępne
Ojciec Kolbe a sprawa żydowska (zobacz również: Św. Maksymilian Maria Kolbe O Masonerii I Żydach) - jest to broszura niezwykła i bardzo potrzebna. Powstała dzięki kompilacji dwóch artykułów Jędrzeja Giertycha — Ojciec Kolbe a sprawa żydowska oraz Korczak opublikowanych na łamach „Opoki” nr 17 z 1983 roku, pisma redagowanego i wydawanego przez niego samego.
Jędrzej Giertych w sposób prosty i zwięzły odparł atak na osobę kanonizowanego 10 października 1982 roku przez Ojca Świętego Jana Pawła II bł. Maksymiliana Maria Kolbe — franciszkanina, założyciela Rycerstwa Niepokalanej i Niepokalanowa, twórcy wysokonakładowych pism: „Rycerz Niepokalanej” (nakład 700 tys. egz.), „Mały Dziennik”, „Rycerzyk Niepokalanej”, „Mały Rycerzyk” (oba pisma dla dzieci i młodzieży) oraz „Miles Immaculate” i „Biuletyn Misyjny”. Także dzisiaj, co jakiś czas wrogowie Kościoła i Polski atakują w prasie politycznej lub katolickiej, czy też w pracach historycznych osobę św. Maksymiliana, jego dzieło życia — Rycerstwo Niepokalanej, metody ewangelizowania, czy w końcu przesadną według nich, wiarę w Niepokalaną Dziewicę Maryję. Broszura wyraźnie obnaża sposoby ataków na św. Maksymiliana i skutecznie broni świętego przed zarzutami „antysemityzmu”.