Wielki Post - (łac. Quadragesima lub Tempus Quadragesimae – dosł. czas czterdziestnicy) – czas pokuty przygotowujący do przeżycia najważniejszych dla chrześcijan świąt wielkanocnych. W Kościele łacińskim zaczyna się w Środę Popielcową przed I Niedzielą wielkiego postu. Tradycyjnie, i zgodnie z prawem kanonicznym obowiązującym do 1983 roku, trwał do Wielkiej Soboty. Aktualny Kodeks prawa kanonicznego nie precyzuje dnia jego zakończenia. Czas trwania wielkiego postu dla Kościoła katolickiego obrządku łacińskiego określają „Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza” oraz „List okólny o przygotowaniu i obchodzeniu świąt paschalnych «Paschalis sollemnitatis»” Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z 1988 roku. Zgodnie z nim wielki post trwa do Mszy wieczerzy Pańskiej, a w Wielki Piątek i Wielką Sobotę obchodzony jest post paschalny. W językach pierwotnego Kościoła wielki post był określany jako Quadragesima (łac.), Tessarakostè (gr.), czyli dosłownie „40 dni” (czterdziestnica), co miało wskazywać na wzorzec, do którego nawiązywał – do trwającego 40 dni postu samego Jezusa Chrystusa.
Potrzebujesz pomocy? Masz pytania? Skontaktuj się z nami.
close
Żywot świętego Benedykta Labra - Ojciec Prokop kapucyn
Opinia (0)
20,00 zł
Z Podatkiem
Polityka zwrotów: 14Dostawa 1-3 dni
Produkt w magazynie
W roku 1881 Ojciec Święty Leon XIII, w święto Niepokalanego Poczęcia Przenajświętszej Panny, dodał czterech nowych świętych, przez ich uroczystą kanonizację, do czci powszechnej. Jednym z nich był Benedykt Labr. Nastąpiło to w czasach rozpowszechnienia się zasad najgorszego materializmu, zakładającego ostateczny koniec człowieka w dobrobycie i uciechach doczesnych.
W roku 1881 Ojciec Święty Leon XIII, w święto Niepokalanego Poczęcia Przenajświętszej Panny, dodał czterech nowych świętych, przez ich uroczystą kanonizację, do czci powszechnej. Jednym z nich był Benedykt Labr. Nastąpiło to w czasach rozpowszechnienia się zasad najgorszego materializmu, zakładającego ostateczny koniec człowieka w dobrobycie i uciechach doczesnych.
Ojciec Prokop kapucyn – Żywot świętego Benedykta Labra
Chwała Jezusowi i Maryi Przenajświętszej!
W roku 1881 Ojciec Święty Leon XIII, w święto Niepokalanego Poczęcia Przenajświętszej Panny, dodał czterech nowych świętych, przez ich uroczystą kanonizację, do czci powszechnej. Jednym z nich był Benedykt Labr. Nastąpiło to w czasach rozpowszechnienia się zasad najgorszego materializmu, zakładającego ostateczny koniec człowieka w dobrobycie i uciechach doczesnych.
Temu dobrowolnemu żebrakowi, który w ostatniej nędzy całe życie spędziwszy, najwyższymi cnotami zajaśniał, w uciechy niebieskie już tu na ziemi ciągle opływał i za życia jeszcze czcią powszechną był otoczony, oddana została publiczna cześć.
Dziś, w czasach szalejącego konsumpcjonizmu, podajemy pobożnym czytelnikom streszczony żywot świętego Benedykta Labra, który wiele lat temu napisał nasz ukochany rodak – o. Prokop kapucyn.
Święty Benedykcie Labrze, módl się za nami!
Ojciec Prokop kapucyn Patriota, walczył w powstaniu listopadowym. Zakochany w Panu Jezusie i Matce Najświętszej. Im powierzył swoje życie. Ku chwale Jezusa i Maryi przetłumaczył na język polski wiele dzieł doktorów Kościoła oraz napisał autorskie książki o Matce Bożej i świętych pańskich, które stopniowo będziemy czytelnikowi po ponad 100 latach prezentować.
Żywot świętego Benedykta Labra - Ojciec Prokop kapucyn
W roku 1881 Ojciec Święty Leon XIII, w święto Niepokalanego Poczęcia Przenajświętszej Panny, dodał czterech nowych świętych, przez ich uroczystą kanonizację, do czci powszechnej. Jednym z nich był Benedykt Labr. Nastąpiło to w czasach rozpowszechnienia się zasad najgorszego materializmu, zakładającego ostateczny koniec człowieka w dobrobycie i uciechach doczesnych.