…pomiędzy grzecznością a charakterem można zauważyć ścisły związek przyczynowy. Przecież człowiek, który opanowuje swój zły humor dla dobra drugich, jest wyrozumiały na ich błędy, wspomaga przyjaciół w ich ciężkich chwilach, jest nie tylko uprzejmym, ale i pracuje nad swym własnym charakterem. Kto jest naprawdę dobrze wychowanym, uprzejmym człowiekiem, jest nim nie tylko ze względu na drugich, lecz i wtedy, gdy nikt go nie widzi, gdy jest sam, bo u niego grzeczność jest wypływem charakteru, a nie tylko wymuszonym zewnętrznym objawem. Młodzieniec taki nie mlaska, ani nie chłepcze zupy, nawet gdy sam jada, ani nie chodzi z brudną twarzą, choćby był na wsi na wakacjach, lub w lesie na obozie harcerskim. Czytałem o podróżniku amerykańskim Stanleyu, że nawet na odludziu, gdzie tygodniami nie spotykał cywilizowanego człowieka, co dzień się golił. Postępowaniem takim składał hołd swoim zasadom.

O Autorze:

Tihamer Toth (ur. 14 stycznia 1889 w Szolnok, zm. 5 maja 1939 w Budapeszcie) – biskup katolicki, kaznodzieja, duszpasterz młodzieży i studentów. Był synem Mátyása i Anny z d. Prisztella. Miał czterech braci. Ojciec, adwokat, zmarł w 1895.

Zobacz inne książki biskupa Tihamera Totha >> LINK <<

W 1906 uzyskał maturę w niższym seminarium w Egerze. Następnie studiował teologię w Budapeszcie, a także w Paryżu i Wiedniu. Uzyskał stopień doktora i został wyświęcony na kapłana w 1911. Tuż po święceniach pracował jako wikary i katecheta, a w czasie I wojny światowej był kapelanem na froncie serbskim i rosyjskim. Ze względów zdrowotnych pełnił tę funkcję jedynie do 1915. Następnie był prefektem budapeszteńskiego seminarium, a w 1924 habilitował się. 1931 został rektorem seminarium. 1938 został biskupem koadiutorem w Veszprém, a po śmierci bpa Nándor Rotta stanął na czele tej diecezji (3 marca 1939). Zmarł w wyniku komplikacji operacyjnych 5 maja 1939.