Program światowej polityki żydowskiej - Konspiracja i dekonspiracja - Ks. dr Stanisław Trzeciak

Program światowej polityki żydowskiej. Konspiracja i dekonspiracja - Ks. dr Stanisław Trzeciak

Realizacja założeń „Protokołów mędrców Syjonu”

W książce - Program światowej polityki żydowskiej. Konspiracja i dekonspiracja - Ks. dr Stanisław Trzeciak - można przeczytać m.in. o zdobywaniu przez Żydów kluczowych stanowisk w państwie – dzięki temu są oni w stanie kontrolować gospodarką oraz mediami danego kraju. Autor zarzuca im również przejmowanie majątków innych ludzi poprzez wcześniejsze doprowadzanie ich do zadłużeń. Ksiądz Stanisław Trzeciak zwraca uwagę także na fakt, wzajemnego wspierania się Żydów, którzy pielęgnują swój patriotyzm i dumę przynależności do swojego środowiska, jednocześnie piętnując taką dumę u innych narodów.

Żydzi starają się zdusić wśród innych społeczeństw poczucie godności oraz miłość do Ojczyzny, przedstawiając tego typu działania jako brak poszanowania dla innych kultur.

Fakty, o których nie uczą w szkole

„Moim skromnym zdaniem tę książkę, jak i inne autorstwa Księdza powinno się wręczać w pakiecie wraz z Anonimowym mocarstwem i Protokołami mędrców Syjonu pierwszakom w szkołach podstawowych. Takie książki – jeśli przeczytane są odpowiednio wcześnie – pozwalają (…) szybciej  pozbyć się złudzeń, zerwać lepkie błony obłudy i kłamstwa, którą szczelnie oblepia nas system polińskich, europejskich czy światowych obozów zagłady, zwanych systemem edukacji.”
- Pan Nikt (Tomasz Gryguć)

Ks. prof. dr Stanisław Trzeciak - działacz społeczny, doktor teologii, profesor. Powszechnie uchodził za najlepszego wśród polskich duchownych katolickich znawcę Talmudu. Jego dorobek naukowy został w szerokim zakresie wykorzystany przez prof. Feliksa Konecznego w pracy nad “Cywilizacją żydowską”.

Ks. Stanisław Trzeciak urodził się 25 października 1873 r. w Rudnie Wielkiej koło Rzeszowa. Ukończył gimnazjum w Rzeszowie, studia teologiczne na uniwersytecie we Fryburgu Szwajcarskim, w Wiedniu, w Rzymie, w Krakowie (doktorat) i w Jerozolimie. W latach 1903–1905 prowadził w Egipcie i Palestynie prace badawcze nad tamtejszą przyrodą i chorobami, zwłaszcza trądem. W latach 1906–1907 sekretarz konsystorza biskupiego w Przemyślu. Od 1907 do 1918 r. profesor Akademii Duchownej w Petersburgu.

W czasie I–ej wojny światowej współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny. W czerwcu 1918 r. powrócił do kraju. Brał udział w obronie Lwowa. W 1921 r. zainicjował akcję mającą na celu pomoc dzieciom powracającym z Rosji. W latach 1923–1928 proboszcz w parafii w Dębowcu (diecezja przemyska). Od 1928 r. rektor kościoła św. Jacka w Warszawie, następnie proboszcz parafii św. Antoniego.
Zginął od niemieckiej kuli w czasie powstania warszawskiego 9 sierpnia 1944 r.

---

Był współredaktorem „Przeglądu Kościelnego” oraz współpracownikiem „Monumenta Judaica”. Jego publikacje opisywały badania nad problemami wierzeniowymi, kwestiami żydowskimi i kulturą narodów Bliskiego Wschodu, a rezultatem tej działalności były państwowe odznaczenia polskie, rumuńskie, węgierskie, jugosłowiańskie i niemieckie

Do najbardziej znanych publikacji Autora należą m.in.:

• Wrażenia z podróży do Egiptu (Poznań 1904)
• Literatura i religia u Żydów w czasach Chrystusa Pana (Warszawa 1911)
• Rozwój naturalny Chrystianizmu z innych religii albo Teorye pana Andrzeja Niemojewskiego w świetle nauki (Petersburg 1912)
• Talmud, bolszewizm i projekt prawa małżeńskiego w Polsce (Warszawa 1932)
• Żyd jako obrońca ślubów cywilnych i rozwodów dla katolików (Warszawa 1932)
• Mesjanizm a kwestia żydowska (Warszawa 1934)
• Program światowej polityki żydowskiej/konspiracja i dekonspiracja (Warszawa 1936)
• Pornografia narzędziem obcych agentur (Warszawa 1938)
• Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce
• Ubój rytualny w świetle Biblii i Talmudu

---