O czci Matki Bożej w Polsce - ks. Walerian Mrowiński | Dzieło pierwotnie ukazało się nakładem św. Wojciecha we Lwowie w 1886 roku, pod tym samym tytułem.
Cześć do Matki Bożej jest wyznacznikiem katolickości wiary. Dzieje się tak dlatego, że Maryja w swoim ziemskim życiu zdobyła się na największy spośród ludzi możliwy akt wiary i nadziei, a zaraz po Panu Jezusie również na największy akt miłości. Jej bezpośredni udział w odkupieniu świata przez Jej Syna rozpoczął się poprzez wyrażenie zgody na Wcielenie Syna Bożego.
Losy społeczeństw, narodów oraz państw można, a nawet trzeba opisywać z perspektywy pobożności maryjnej, a zatem wiary katolickiej. Nabożeństwo do Matki Bożej jest źródłem błogosławieństwa tak dla jednostek, jak i dla całego świata.
W tym kontekście książka ks. Mrowińskiego może stanowić dla czytelnika wieloraki pożytek. Dzieło to, napisane przez pobożnego kapłana, spełnia kryteria lektury duchowej, a więc stanowi źródło pokarmu duchowego. Umocnienie płynące dla czytelnika jest wielorakiego rodzaju. Pokrzepieniem będzie rozważanie form czci Matki Bożej. Historia naszego narodu bogata jest w przepiękne nabożeństwa. Lektura książki stwarza możliwość uczenia się poprzez naśladowanie cnotliwych przykładów życia. Przykłady świętych, w tym wypadku świętych polskich, z uwzględnieniem głównie aspektu maryjnego ich pobożności, są dla nas także świadectwem prawdziwości Objawienia.
Patrząc na to nabożeństwo praojców swoich do Najświętszej Maryi Panny, zrozumiesz bracie najmilszy, że nie wolno ci bawić się w nowomodne, cudzoziemksie niedowiarstwo, ale żeś powinien trwać mocno przy tradycjach starych narodu swego, o którym można powiedzieć, że jest "rodzaj wybrany, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud nabyty" (1 P 2,9).
Dopiero kiedy naród się przekonał, że ani "mądrość" Woltera, ani armie Napoleona, ani loże masońskie na nic się nie zdały - zaczęła się w nim budzić dawna wiara przodków, a gwiazdą rozpraszającą ciemności błędów, zwiastującą nową wiosnę życia, była znowu Najświętsza Maryja Panna.
O Autorze:
Ks. Walerian Mrowiński (1832 - 1901) - urodził się w Górze k. Śremu. W latach 1853-1855 studiował nauki techniczne i agronomiczne na uniwersytecie w Berlinie. Kształcił się także w różnych zakładach naukowo-gospodarczych w Prószkowie (Proskau). Był znakomitym rządcą w majątkach hr. Mielżyńskiej i hr. Działyńskiego. Uczestnik powstania styczniowego, które w późniejszym wieku ocenił jako nieszczęście dla narodu.
W roku 1867 wstąpił do Zakonu Jezuitów w Starej Wsi. Jego pokora i pobożność zadziwiały. W 1866 roku złożył pierwsze śluby zakonne a w 1870 z rąk biskupa Józefa Pukalskiego otrzymał święcenia kapłańskie.
Kontynuował studia we Francji. W przebraniu wyjeżdżał na teren zboru rosyjskiego, aby potajemnie sprawować posługę kapłańską wśród prześladowanych przez carat unitów podlaskich. Stosował wobec siebie pokutne umartwienia. Dwukrotnie miał spotkanie mistyczne z Chrystusem, co zeznał pod przysięgą wobec świadków przed arcybiskupem lwowskim. Autor wielu książek.
Zmarł w Czerniowcach, przeżywwzy 69 lat, z czego 34 w zakonie.