Nieomylność papieska - Wiara Kościoła - TOM I - wg Encyklopedia Kościelna podług Teologicznej Encyklopedii Wetzera I Weltego z licznymi jej dopełnieniami przy współpracownictwie kilkunastu duchownych i świeckich osób wydana przez X. Michała Nowodworskiego Tom XVI. Warszawa 1855, ss. 174-204; O nieomylności papieża; Dogmatyka katolicka. Część ogólna. Krótko napisał X. J. Tylka. Drugie wydanie. Tarnów 1900 ss. 368-378; Mały katechizm o Nieomylności Najwyższego Pasterza. Warszawa. Druk "Polaka-Katolika" Nowy Świat 34, 1909
Czy papież zawsze jest nieomylny? Czy dzięki nieomylności nigdy nie popełnia grzechu? Czy może tworzyć nowe doktryny? A może nieomylność papieska to XIX wieczny wynalazek, który pojawił się w Kościele wbrew Pismu i Tradycji? Na te i wiele innych pytań znajdziecie odpowiedzi w najnowszej publikacji naszego wydawnictwa.
Należąca do serii książek „Wiara Kościoła”, publikacja „Nieomylność papieska” dostępna w naszej księgarni online, zgłębia tytułowe zagadnienie pod wieloma kątami. Treść przede wszystkim wyjaśnia słuszność istnienia nieomylności papieskiej, która niejednokrotnie była kwestionowana, przede wszystkim z powodu błędnego przypisywania jej do sfer, nie tyczących się życia Kościoła.
Książka składa się z trzech części. Pierwsza to hasło „Nieomylność papieża” z Encyklopedii Kościelnej podług Teologicznej Encyklopedii Wetzera i Weltego a wydanej po polsku przez ks. Michała Nowodworskiego, gdzie zagadnienie zostało omówione w aspekcie historycznym, dogmatycznym i apologetycznym. Część druga to część podręcznika dogmatyki Ks. Tylki pod tytułem „O nieomylności papieża” gdzie zagadnienie zostało omówione bardzo szczegółowo z punktu widzenia dogmatyki katolickiej. Ostatnia cżęść to „Mały katechizm o Nieomylności Najwyższego Pasterza.” Jest to reprint broszury wydanej w Warszawie w 1909 r. Jak przystało na katechizm wszystkie problemy dotyczące zagadnienia nieomylności zostały wyjaśnione w formie pytań i odpowiedzi.
- Ściśle biorąc, nieomylność jest jedna, tak w swoim początku, którym jest działanie Ducha Świętego, jak i jedna w swoim końcu, którym jest powszechne dobro wszystkich wiernych. Tylko przedmiotem, w którym się ona objawia, może być sam Papież, jako głowa Kościoła, albo ten sam Papież w połączeniu z poddanymi jego władzy Biskupami katolickimi dla stworzenia Kościoła nauczającego. Tym sposobem mamy jakby podwójny organ, przez który Bóg daje nam poznać swój głos własny: 1) Kościół nauczający, czyli Papież z Biskupami katolickimi, rozproszonymi, lub złączonymi na soborach, i 2) Papież sam, przemawiający z katedry jako powszechny Nauczyciel prawdy ze swoją powagą apostolską.
Opis
Brak recenzji użytkowników.