Ojciec Prokop Kapucyn, wł. Jan Tomasz Leszczyński - ur. 8 stycznia 1812 w Kozaczówce koło Brajłowa, zm. 26 lutego 1895 w Nowym Mieście nad Pilicą.

Polski kapucyn, pisarz, teolog, mariolog, animator odnowy życia religijnego na terenach Królestwa Polskiego, autor lub tłumacz ponad stu prac duchowościowych, hagiograficznych, dewocyjnych i eklezjologicznych.

W 1844 rozpoczął nowicjat w klasztorze lubaczowskim. Przyjął tu zakonne imię Prokop. Uwzględniając jego rozległą wiedzę studia zostały mu skrócone i 18 lipca 1847 otrzymał święcenia kapłańskie. Zajął się duszpasterstwem ziemian i inteligencji, prowadząc dla tych grup specjalne rekolekcje w Warszawie. W diecezji janowskiej prowadził natomiast rekolekcje dla kapłanów. W 1856 został gwardianem w klasztorze kapucynów w Lublinie, założył tu bractwo Niepokalanego Serca Maryi i zbudował dlań osobną kaplicę przy klasztorze.

W tym okresie był we Włoszech (tu za zgodą papieża Piusa IX zwiedził zamknięte klasztory żeńskie) i Francji, gdzie poznawał nowe metody duszpasterskie. Rozmawiał m.in. z Gioacchino Venturą di Raulicą, kaznodzieją teatyńskim.

Był bliskim doradcą arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, ale odmówił mu przyjęcia godności sufragana warszawskiego. Marian Karol Dubiecki zaliczał go do grona ówczesnych celniejszych polskich mówców, który darem kaznodziejskim porywał tłumy i sfery inteligentne.

W 1864, po kasacie klasztorów przez Rosjan, zamieszkał, wraz z innymi kapucynami, w klasztorze etatowym w Zakroczymiu, gdzie przebywał przez następne 28 lat. Miał tam duży autorytet, jako tajny komisarz oficjalnie skasowanej prowincji polskiej kapucynów. Pozbył się m.in. carskiego konfidenta z szeregu zakonników, jak również doprowadził do usunięcia narzuconego, współpracującego z władzami rosyjskimi, gwardiana Antonina Jarzębińskiego. W 1892, po skasowaniu klasztoru w Zakroczymiu, wyjechał do Nowego Miasta nad Pilicą. Jego stan zdrowia był wówczas już bardzo zły. Zmarł w domu zakonnym w opinii świętości.

Nigdy nie podjęto kroków w kierunku jego beatyfikacji, być może został przyćmiony przez współczesną mu postać Honorata Koźmińskiego.

Po śmierci jego twórczość (mimo licznych wznowień) nie budziła większego zainteresowania historyków, czy literaturoznawców, zarówno przed, jak i po II wojnie światowej, aż do pierwszych wnikliwszych badań z końca XX wieku.

Zapraszamy do zapoznania się z książkami tego wielkiego i jakże niedocenianego polskiego Kapucyna. Publikacje, dzieła i tłumaczenia o. Prokopa Kapucyna dostępne w naszej księgarni rodzinnej Familis