Prezentujemy Państwu zbiór świadectw na temat tradycyjnej Mszy Świętej potocznie zwanej „trydencką”. To publikacja wyjątkowa, nie tylko dzięki statusowi samych autorów, ale także jej bezprecedensowości na polskim rynku wydawniczym.

Swojego głosu udzielają:

• była dyrektorka kliniki aborcyjnej

• polscy profesorowie

• muzułmańska konwertytka

• poseł na sejm RP

• prezes Stowarzyszenia Marsz Niepodległości

• włoski malarz

• dziennikarze i publicyści

• oraz inni – nie mniej intrygujący i nie mniej szacowni.

Bezspornie, „świadków” więcej dzieli, niż łączy. Mimo to zebrali się razem, aby przekazać swoje doświadczenia i refleksje dotyczące liturgii eucharystycznej, która sięga korzeniami czasów apostolskich. A co najważniejsze: by podzielić się swą głęboką miłością do tego czcigodnego rytu.

W projekcie wzięli udział min.: prof. Marek Kornat, prof. Grzegorz Kucharczyk, Marek Jurek, Krystian Kratiuk, Paweł Lisicki, Tomasz Rowiński czy Joseph Shaw.

Fragment Przedmowy do książki Odwieczna Msza. Świadectwa

Co jednak ze świadectwem o Mszy? Czy się zdezaktualizowało? Czy Kościół rzeczywiście po czternastu latach odnowionego zachęcania do wybierania drogi tradycji jako dobrej drogi duchowej teraz tego zaniechał? To trudne pytanie, gdy pisze się pod presją papieskiego dokumentu. Jednak, choć zmieniła się dyscyplina kościelna i pewnie klimat dotyczący starszych form tradycji katolickiej także się pogorszy, swoją aktualność zachowują teologiczne wskazania, jakie zostawił nam papież Benedykt, a które we fragmentach cytowałem. Warto wracać do tekstu Summorum Pontificum i towarzyszącego temu dokumentowi listu – teologia tam zawarta nie została zanegowana przez wskazania Traditionis Custodes. Trzeba przyjąć nową epokę liturgiczną jako wezwanie do większej katolickiej gorliwości. Skoro świeccy i towarzyszący im kapłani przechowali skarb liturgiczny, tę prostą drogę do Boga, w czasach największego ucisku lat 70., to i dziś niedogodności, jakie nas spotykają, niech stanowią posiew pod przyszły, jeszcze większy wzrost.

Mam nadzieję, że tym z czytelników, którzy Mszy w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego jeszcze nie znają, zawarte w książce świadectwa będą zachętą do jej odkrycia, a tych, co już rozsmakowali się w duchowym bogactwie, umocnią na drodze, którą Bóg przez wieki podawał jako pewną.

Tomasz Rowiński

Świadectwo Pawła Lisickiego - Fragment ksiązki

Czytając teksty liturgiczne, ma się dziwne wrażenie. Jest w nich, chciałoby się powiedzieć, stłumiona obfitość, albo ubogie bogactwo, albo prosta wzniosłość. Te nieco barokowe koncepty są tu na swoim miejscu.

Tak, teksty klasycznej liturgii rzymskiej to maksimum tego, co człowiek może powiedzieć o świętości Boga i o ofierze. Nie jest tych słów wiele – podstawowy tekst liturgii to raptem kilka, kilkanaście kartek. A jednak można je czytać, można ich słuchać, bez końca, za każdym razem z coraz większym zdumieniem i radością, dostrzegając jak trafnie i należycie pozwalają człowiekowi odnaleźć właściwą postawę wobec Boga w Trójcy Jedynego.

Paweł Lisicki