Na rynku wydawniczym w 2007 r. nakładem Wydawnictwa Świętego Józefa Sebastiana Pelczara ukazało się czwarte wydanie dzieła św. Józefa Sebastiana Pelczara pt. Krótkie wskazówki jak w odmawianiu różańca modlitwę ustną łączyć z rozmyślaniem z dodatkiem godziny adoracji Przenajświętszego Sakramentu. Nowe opracowanie stylistyczno-gramatyczne wychodzi naprzeciw potrzebom współczesnego czytelnika.
Przedmowa do pierwszego wydania
Do użytku Służebnic Serca Jezusowego napisałem krótkie wskazówki o odmawianiu różańca z rozmyślaniem i o godzinie adoracji Przenajświętszego Sakramentu, których treść w większości wziąłem z moich rozmyślań dla kapłanów (Jezus Chrystus w życiu ukrytym, bolesnym, chwalebnym i eucharystycznym wzorem i Mistrzem kapłanów, tom I, III i IV) oraz z kazań o Najświętszej Maryi Pannie. Ponieważ nauki te także innym duszom mogą się przydać, dlatego ogłaszam je drukiem, a każdego czytelnika proszę o jedno Zdrowaś Maryjo za autora.
św. J. S. Pelczar
Różaniec jest harfą duchową o piętnastu strunach, z których jedne rozbrzmiewają radością, inne boleścią, inne tryumfem, a których dźwięk rozwesela znękane serca. Różaniec jest wędką, którą Maryja łowi grzeszników i z morza nieprawości wyciąga ich na brzeg miłosierdzia. Różaniec jest kotwicą, którą Maryja chwyta kuszonych i trzyma przy sobie, by nie uniosły ich fale namiętności. Różaniec jest łańcuchem o piętnastu ogniwach, do którego przyczepiamy nasze dusze — kiedyś ręka Maryi pociągnie ten łańcuch i podźwignie na wzgórze niebieskie wszystkich, którzy się go mocno trzymają. Różaniec jest murem obronnym, którym Maryja opasuje Kościół, i mieczem pogromu, którym zwalcza jego wrogów.
św. bp. Józef Sebastian Pelczar
Józef Sebastian Pelczar - święty pasterz, biskup przemyski, założyciel Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego
Ojciec Święty Benedykt XVI podczas swojej ubiegłorocznej pielgrzymki do Polski wypowiedział na Jasnej Górze ważne słowa:
"Świat i Kościół potrzebują kapłanów, świętych kapłanów!"
Takim kapłanem i biskupem był św. Józef Sebastian Pelczar.
Urodził się 17.01.1842 r. w Korczynie k. Krosna. Wychowany w atmosferze religijnej, wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu i 17.07.1864 r. przyjął święcenia kapłańskie. Po studiach odbytych w Rzymie był wykładowcą teologii pastoralnej i prawa kościelnego w Seminarium, a w latach 1877-1899 profesorem i rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. W trosce o najbardziej potrzebujących oraz o rozszerzenie Królestwa Serca Bożego w świecie założył w 1894 r. Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Był gorącym czcicielem Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej - Królowej Polski. W swoim herbie biskupim umieścił wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem i zawołanie Ave Maria. Święty biskup pisał o Maryi:
Najświętsza Panna to zarazem królowa narodu, bo Ona nie tylko odbiera od niego hołdy, ale obsypuje go darami Swej hojności, której doznawały i doznają wszelkie stany. Wszakże Ona to pomagała biskupom i kapłanom w pracy apostolskiej, poddawała królom i senatorom dobre rady, ocierała kmiotkom pot z czoła, koiła pędzonych w jasyr tęsknotę za rodziną, otwierała niebo milionom dusz, co na ziemi polskiej wiernie służyły Bogu. Słowem, cokolwiek na tej ziemi było i jest łaski, cnoty i dobra, wszystko to przyszło przez ręce Boga-Rodzicy.
Święty Józef Sebastian Pelczar był również wielkim czcicielem Serca Pana Jezusa. Jego pragnieniem było, by kult Serca Jezusowego rozszerzał się w całym świecie, czego wyrazem jest książka - Wpatrzeni W Serce Jezusowe. Dziewięć Pierwszych Piątków Miesiąca - wyjątkowy przewodnik, opracowany na podstawie myśli świętego, służący pomocą w kontemplacji Najświętszego Serca Pana Jezusa.
W 1899 r. został biskupem pomocniczym, a w 1900 r. ordynariuszem diecezji przemyskiej. Jako gorliwy arcypasterz dbał o świętość diecezji. Był mężem modlitwy, z której czerpał natchnienie i moc do pracy apostolskiej. Ubodzy i chorzy byli zawsze przedmiotem jego szczególnej troski.
Hojnie obdarzony przez Boga, nie marnował otrzymanych talentów, ale pomnażał je i rozwijał. Jednym z wielu dowodów jego ogromnej pracowitości jest bogata spuścizna pisarska, w skład której wchodzą dzieła teologiczne, historyczne, z dziedziny prawa kanonicznego, podręczniki, modlitewniki, listy pasterskie, mowy i kazania. Do najbardziej znanych należą m.in:
Biskup Pelczar miłując Kościół i papiestwo wyznawał, iż jedna tylko religia katolicka ma czystą prawdę i całą prawdę. Dlatego bronił Kościoła przed modernizmem i „reformowanym katolicyzmem", chcącymi zmieniać dogmaty, rozmywać doktrynę, rozluźniać zasady karności kościelnej.
Dawał temu wyraz, gdy pisał:
Historia świadczy, że Kościół katolicki był i jest opiekunem zbawiennej cywilizacji i prawdziwego postępu, ale nie może dla ludzkiego widzimisię zmieniać swoich dogmatów ani swojego ustroju, bo nie od ludzi, ale od Boga ma swój początek. Dlatego też przy tym, co wziął od Boga, stoi niewzruszenie, choćby go miały opuścić miliony, jak to się stało w czasach reformacji.
Po pracowitym życiu zmarł w opinii świętości 28.03.1924 r. w Przemyślu.
Dnia 2 czerwca 1991 r., podczas IV pielgrzymki do Polski, Ojciec św. Jan Paweł II dokonał w Rzeszowie beatyfikacji bpa Józefa Sebastiana Pelczara. Relikwie błogosławionego znajdują się w katedrze w Przemyślu. W Krakowie czczony jest w sposób szczególny w kościele Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Wspomnienie liturgiczne Błogosławionego Józefa Sebastiana jest obchodzone 19 stycznia.
Najświętszego Imienia Maryi 12 IX - Potężne Imię MaryjaNiech będzie błogosławione...
