Karl Rahner - Ks. dr Luigi Villa

Książka z serii: Rewolucjoniści Czasu Apokalipsy

Prezentujemy serię niewielkich, syntetycznych prac ks. dra Luigi Villa poświęconych tym aktywnym uczestnikom rewolucyjnego przewrotu w Kościele Katolickim i tym myślicielom, którzy doprowadzili do ruiny dzisiejszą teologię i filozofię, a w konsekwencji nasza cywilizację zepchnęli na krawędź katastrofy życia bez Boga i panowania kłamstwa i śmierci.

Książeczka napisana przez ś.p. Ks. dra Luigi Villę, niestrudzonego włoskiego Kapłana, który całe swe życie poświęcił obronie świętości i czystości wiary katolickiej. W języku polskim została wydana w serii "Rewolucjoniści Czasu Apokalipsy", w której ukazały się już pozycje dotyczące Waltera Kaspera, Iwo Congara i Karla Rahnera.

Nie obawiam się o łódź Piotrową, która, na szczęście, otrzymała od Zbawcy konkretną obietnicę;
nie powiedział On jednak, że wszyscy, którzy tą łodzią płyną, zostaną ocaleni.
Pius IX

Fragment książki: Karl Rahner

Rahner i "jego" Luise

Rahner zyskał przydomek "mistrza nowoczesnych herezji", a mimo to był niesłychanie ceniony i traktowany jako wzór przez biskupów, księży i teologów Soboru Watykańskiego II.

Teraz jednak czar owego "idola" Vaticanum II prysnął. A stało się to w związku z opublikowaniem w Niemczech przez monachijskie wydawnictwo Kösel zbioru korespondencji pt. "Gratwanderung. Briefe der Freundschaft an Karl Rahner" ("Balansowanie na linie. Przyjacielskie listy do Rahnera").

Autorką książki jest niemiecka pisarka Luise Rinser - Simone de Beauvoir niemieckiej kultury, żona muzyka Karla Orffa.

Książka zawiera m.in. wiele listów z lat 60. adresowanych do słynnego jezuickiego teologa Karla Rahnera. Rinser poznała go, kiedy prowadził zajęcia na Uniwersytecie w Innsbrucku.

Od lutego 1962 r. zaczęli do siebie pisywać listy - coraz bardziej płomienne, coraz bardziej namiętne, czasem nawet "do pięciu razy na dzień". Korespondencja ta jest świadectwem przyjaźni posuniętej aż do erotyki. W listach mrowi się od sformułowań typu: "moja rybeńko", "moja kochana rybko", "przeraża mnie, że kochasz mnie z taką namiętnością", "nie jedz zbyt dużo, bo inaczej przytyjesz i przestaniesz mi się podobać!" (A działo się to mimo tego, że pisarka była już związana - duszą i ciałem - z innym ważnym zakonnikiem: z bawarskim opatem benedyktynów).

Rahner w swoich 1800 listach, które do niej napisał (w czasie gdy był peritusem podczas Soboru!), nazywał ukochaną "pieszczoszkiem", "kędziorkiem" Rzecz jasna listy Rahnera były blokowane przez jego przełożonych z oczywistych względów. Ale kwestia ta wcale nie dziwi tych, którzy znają jego fatalne książki z zakresu teologii i jego manifestacyjne kwestionowanie sensu celibatu księży!..