Medycyna na krawędzi. Ewolucja definicji śmierci człowieka w kontekście transplantacji narządów - o. Jacek Maria Norkowski

Medycyna na krawędzi. Ewolucja definicji śmierci człowieka w kontekście transplantacji narządów - o. dr Jacek Maria Norkowski OP

Dla potrzeb transplantologii zmieniono dotychczasową definicję śmierci

• Czym jest śmierć? 
• Kiedy naprawdę umieramy?
• Czy można poświęcać życie jednych, by ratować innych?

Te pytania bynajmniej nie są jakąś akademicką teorią, lecz praktyką, przed którą współczesna medycyna została postawiona bardziej niż kiedykolwiek w dziejach. To bowiem dla jej potrzeb (a konkretniej dla potrzeb transplantologii) zmieniono dotychczasową definicję śmierci, zastępując ją nowym terminem – tzw. śmiercią mózgową.

• Czy była to dobra decyzja?
• Czy można ją usprawiedliwić moralnie?

Na te pytania odpowiada praca o. Jacka Norkowskiego. Napisana z pasją, ale też niezwykłą rzetelnością naukową. Tę książkę trzeba przeczytać.

Wewnętrzna sprzeczność!

Drugie wydanie książki: Medycyna na krawędzi. Ewolucja definicji śmierci człowieka w kontekście transplantacji narządów - ojca Jacka Marii Norkowskiego, rozszerzone zostało o analizę wyników badań ankietowych wśród polskich lekarzy, z których wynika, że z jednej strony ufają oni oficjalnym definicjom i kryteriom śmierci, z drugiej zaś twierdzą, że dopóki żyje ciało pacjenta, nie można go uznać za zmarłego.

Ich opinie charakteryzuje tu więc ogromna, wewnętrzna sprzeczność.

O Autorze:

dr Jacek Maria Norkowski OP - lekarz i zakonnik (ur. 1957). Studia medyczne ukończył w 1982 roku na Akademii Medycznej (obecnie Uniwersytet Medyczny) w Poznaniu. Zaraz potem wstąpił do polskiej prowincji zakonu oo. Dominikanów. W 1991 roku na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie obronił pracę Świat wewnętrzny i świat zewnętrzny człowieka: logiczna współzależność i uzyskał stopień magistra filozofii. Tematem tej pracy była: analiza filozoficzna powstawania i rozwoju świadomości u człowieka.

W roku 2009 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu obronił pracę doktorską z dziedziny medycyny: Śpiączka pourazowa, stan wegetatywny oraz śmierć mózgowa w świetle wybranego piśmiennictwa. Ewolucja poglądów medycznych i jej etyczne implikacje, napisaną pod kierunkiem prof. Jana Talara. Ukazała się ona w formie książkowej pod tytułem Medycyna na krawędzi (niniejsza książka jest jej drugim, rozszerzonym wydaniem).

Następną książką z tej dziedziny była wydana w 2013 roku praca pod tytułem: Człowiek umiera tylko raz (wydana została ona ponownie w formie rozszerzonej w roku 2019). Jest autorem wielu publikacji w czasopismach naukowych, wystąpień medialnych dotyczących medycyny i jej styku z filozofią i teologią oraz licznych wykładów na temat neurologicznych kryteriów śmierci człowieka i tematy pokrewne, dotyczące osób, które doznały ciężkich urazów mózgu (wiele tych wykładów znaleźć można również w Internecie). Nie wykonuje zawodu lekarza, jest kapłanem i w latach 2012-2016 był wykładowcą teologii moralnej (w tym bioetyki) na papieskim uniwersytecie Angelicum w Rzymie.