Podczas gdy dekrety dawniejszych papieży dotyczą poszczególnych tylko zagadnień z zakresu muzyki kościelnej, ta ustawa św. Piusa X po raz pierwszy podaje dokładną instrukcję odnośnie do całokształtu tej obszernej dziedziny. Papież, w pierwszym roku wstąpienia na Stolicę Piotrową, uważał za rzecz wielkiej wagi zabranie głosu w sprawie muzyki kościelnej, wydając niniejsze motu proprio, któremu jako kodeksowi prawnemu dla muzyki kościelnej, z pełności Władzy Apostolskiej nadaje moc prawa i obowiązuje wszystkich do najściślejszego jej przestrzegania.
Magisterium Kościoła Katolickiego | Św. Pius X - O muzyce i śpiewie kościelnym - Motu Proprio
Fragment wstępu:
"Wśród rozlicznych trosk Urzędu Pasterskiego o dobro nie tylko tej Najwyższej Stolicy, na Której, choć niegodni, z niezbadanego zrządzenia Bożego zasiadamy, ale i wszystkich kościołów, największą jest niewątpliwie troska o wspaniałość Domu Bożego, w którym sprawują się tajemnice Boże, i w kórym wierni zbierają się, by korzystać z Sakramentów św., by uczestniczyć we Mszy św., by adorować Najśw. Sakrament i mieć udział w modlitwach kościoła podczas publicznego i uroczystego nabożeństwa liturgicznego. Kościół więc wolnym być powinien od wszystkiego, co zniekształca, lub choć tylko zmniejsza pobożność i skupienie wiernych, co daje powód do niechęci lub zgorszenia, co przede wszystkim obraża powagę i świętość obrządków, i co nie zgadza się z godnością Domu Modlitwy i Majestatu Bożego. Nie chcemy poruszać wszystkich w tym względzie możliwych nadużyć. Chwilowo zwracamy uwagę na nadużycia, należące do najpowszechniejszych, dających wykorzenić się najtrudniej, a na które wypada skarżyć się nawet tam, gdzie wszystkie inne rzeczy są największej pochwały godne, a mianowicie; piękna i wspaniała świątynia, przepych i doskonały porządek w nabożeństwie, liczba duchowieństwa, powaga i pobożność odprawiających nabożeństwo sług ołtarza. Mówimy o nadużyciu w śpiewie i muzyce kościelnej..."
Opis
Brak recenzji użytkowników.