


Różaniec składa się z dwóch części różnych, lecz złączonych z sobą: z rozmyślania tajemnic i modlitwy ustnej. Otóż taki sposób modlenia się wymaga od człowieka pewnej szczególnej uwagi, bo żąda, by nie tylko skierował w jakikolwiek sposób umysł swój ku Bogu, lecz by się pogrążył w rozpatrywaniu i rozważaniu tajemnic. W istocie nie ma nad te rzeczy nic większego ani bardziej godnego podziwu, bo są to zasadnicze tajemnice chrześcijaństwa.
Magisterium Kościoła Katolickiego | Encyklika Papieża Leona XIII | Iucunda Semper o Różańcu świętym z 8 IX 1894 r.
Różaniec składa się z dwóch części różnych, lecz złączonych z sobą: z rozmyślania tajemnic i modlitwy ustnej. Otóż taki sposób modlenia się wymaga od człowieka pewnej szczególnej uwagi, bo żąda, by nie tylko skierował w jakikolwiek sposób umysł swój ku Bogu, lecz by się pogrążył w rozpatrywaniu i rozważaniu tajemnic. W istocie nie ma nad te rzeczy nic większego ani bardziej godnego podziwu, bo są to zasadnicze tajemnice chrześcijaństwa.