Ta encyklika ma na celu dotarcie i nakłonienie do zastanowienia tych serc ludzkich, które zaczęły ulegać obietnicom i groźbom władz III Rzeszy występujących przeciw Chrystusowi i Jego Ewangelii. Pius XI nie chciał wcześniejszym milczeniem narazić się na zarzut, że nie wyjaśnił sytuacji, ale nie pragnął też swą nadmierną surowością zrazić sobie chodzących drogami błędu i oddalonych od Kościoła, wiedząc, że przyjdzie dzień, gdy groza utraty Boga i osamotnienie wewnętrzne zaciąży nad marnotrawnymi.