Encyklika Adiutricem Populi. O kulcie Matki Bożej

Należy zaufać Maryi, należy błagać Maryję! Ona bowiem potrafi potęgą swoją doprowadzić do skutku to nowe i upragnione wywyższenie religii, aby wśród chrześcijańskich narodów w wyznaniu jednej prawdziwej wiary zgodnie zjednoczyły się umysły i jeden związek doskonałej miłości połączył wole. I czegóż nie zechciałaby uczynić, żeby ludy, o których jak najściślejsze zjednoczenie Jej Syn jedyny najusilniej błagał Ojca i które przez jeden i ten sam chrzest powołał do tego samego dziedzictwa zbawienia okupionego niezmierną ceną, wszystkie jednomyślnie kierowały się Jego przedziwnym światłem?

I jakiej nie zechce dołożyć dobroci i opatrzności, żeby zarówno ulżyć długotrwałym trudom Kościoła, Oblubienicy Chrystusowej, w tej sprawie, jak też by dobrodziejstwo jedności urzeczywistnić w rodzinie chrześcijańskiej jako znamienity owoc swego macierzyństwa?

Nadzieja, że to się stanie w niezbyt dalekiej przyszłości, zdaje się potwierdzić mniemanie i ufność wzrastająca w duszach pobożnych, że Maryja stanie się owym przebłogosławionym węzłem. którego silna i łagodna moc uczyni ze wszystkich ludzi kochających Chrystusa, ilukolwiek ich jest na całym świecie, jeden lud bratni, posłuszny jako wspólnemu ojcu Jego ziemskiemu zastępcy, papieżowi rzymskiemu.  -------------- fragment encykliki