Ubój rytualny w świetle Biblii i Talmudu - Ksiądz Stanisław Trzeciak | Książka zawiera dodatek, tegoż samego autora pt. Ubój rytualny czy mechaniczny.

Aktywiści na całym świecie oskarżają nas o barbarzyństwo i okrucieństwo wobec zwierząt, a nawet nazywają nas mniej humanitarnymi niż zwierzęta żyjące na wolności. Często jednak przeoczają istotny fakt: jako członkowie cywilizacji łacińskiej nie mamy potrzeby zadawać zwierzętom bólu, maltretować ich ani patrzeć na ich cierpienie. Nowoczesne metody uboju mają być szybkie i bezbolesne, gdyż nie są związane żadną tradycją, względami ideologicznymi czy przekonaniami religijnymi.

Stanowi to wyraźny kontrast w stosunku do praktyk niektórych innych grup, takich jak społeczność żydowska (i w podobnym stopniu społeczność muzułmańska, chociaż ta książka skupia się na tej kwestii z żydowskiej perspektywy). Książka ujawnia, że ​​ubój rytualny, praktykowany w tych społecznościach, jest ponurym przypomnieniem barbarzyńskich czasów. Jego korzenie sięgają tradycji plemion pustynnych, które nawet za życia czerpały przyjemność z picia krwi żywych zwierząt lub zjadania części ich ciał.

W szczególności społeczność żydowska ma unikalny zbiór praw żywieniowych, znanych jako kaszrut, które obejmują szczegółowe zasady uboju zwierząt. Jednak fragment zdaje się sugerować krytyczne spojrzenie na te praktyki, określając je jako relikty barbarzyńskiej przeszłości. Należy zauważyć, że perspektywa ta nie jest powszechnie podzielana i może być przedmiotem intensywnej debaty, ponieważ dotyka wrażliwości kulturowej, religijnej i etycznej.

Książka przedstawiająca, czym jest ubój rytualny, jest wciąż aktualna, a to dlatego, że naszym kraju w roku 1997 weszła w życie ustawa pozwalająca na ubój rytualny zwierząt, natomiast w 2002 ją znowelizowano, zabraniając tegoż uboju. W 2004 roku lewicowy (!) minister rolnictwa z ramienia SLD, Wojciech Olejniczak ponownie zezwolił na ubój. W 2012 sprawa trafiła do Trybunału Konstytucyjnego, który ponownie zakazał uboju rytualnego, ale po zaskarżeniu tej decyzji przez Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich, trybunał w 2014 roku wydał decyzję zezwalającą na ubój, powołując się na wolność religijną (czyż mogło być inaczej?). Jak jednak dowodzi autor książki, ubój rytualny z religią nie ma nic wspólnego, są to tylko barbarzyńskie tradycje, które można by było zmienić, bez żadnego uszczerbku dla religii.

„(…) Jestem przekonany, że podzielą te usiłowania inteligentni i postępowi wyznawcy religii Mojżeszowej i swym ciemnym współwyznawcom wytłumaczą, że Bogu się ubliża, jeśli się Go czcić pragnie przez pastwienie się nad jego stworzeniami.
Najwyższy już czas, by zniesiono pod najsurowszymi karami w całym świecie, a przede wszystkim w Polsce, ubój rytualny, tę ohydę dwudziestego wieku, która zadaje niepotrzebnie tyle tortur zwierzętom, poniża człowieka, a Boga obraża. Nie może być zatem aktem kultu czy praktyk religijnych. Gdyby Mojżesz zmartwychwstał, to by pod karą śmierci zniósł ubój rytualny”. – Fragment książki