

O chrześcijańskie zasady życia państwowego - ks. kard. August Hlond - Prymas Polski - Głośny list pasterski Prymasa Hlonda z 23 kwietnia 1932 r. Tłumaczony na wiele języków, odbił się echem w całej Europie.
Kard. August Hlond - O chrześcijańskie zasady życia państwowego. List pasterski, Gniezno dnia 23 kwietnia 1932 r.
W książeczce tej opublikowany został List pasterski w którym Czcigodny Sługa Boży ks. kard. August Hlond - poruszał ważne i wciąż niezwykle aktualne, dla Polski i Polaków kwestie:
KRYZYS PAŃSTWA
JEGO PRZYCZYNY
NARÓD WOBEC ZAGADNIEŃ MORALNYCH WŁASNEGO ŻYCIA PAŃSTWOWEGO
ZNACZENIE LISTU PASTERSKIEGO
I. POCHODZENIE PAŃSTWA I WŁADZY PAŃSTWOWEJ
STOSUNEK PAŃSTWA DO BOGA
PAŃSTWO NIE MOŻE BYĆ ATEISTYCZNE ANI BEZBOŻNE
OBOWIĄZKI PAŃSTWA WOBEC BOGA
ŹRÓDŁO I NORMY ETYKI PAŃSTWOWEJ
W ŻYCIU PUBLICZNYM OBOWIĄZUJE PRAWO BOŻE
SUWERENNOŚĆ PAŃSTWA I GRANICE JEGO WŁADZY
STOSUNEK PAŃSTWA DO JEDNOSTKI I OGÓŁU OBYWATELI
STANOWISKO OBYWATELI W PAŃSTWIE
STOSUNEK PAŃSTWA DO RODZINY. PRZYRODZONE PRAWO RODZINY DO BYTU
OBOWIĄZKI RODZINY WZGLĘDEM PAŃSTWA
PRAWO RODZICÓW DO DZIECI I ICH WYCHOWANIA
STOSUNEK DO INNYCH PAŃSTW
II. PAŃSTWO A KOŚCIÓŁ
POCHODZENIE KOŚCIOŁA I ŹRÓDŁO JEGO PRAW
NIEZALEŻNOŚĆ KOŚCIOŁA OD PAŃSTWA
STOSUNEK OBU WŁADZ DO SIEBIE
DZIEDZINA PAŃSTWOWA
WKRACZANIE PAŃSTWA W DZIEDZINĘ KOŚCIELNĄ
SPRAWY MIESZANE
WSPÓŁPRACA PAŃSTWA Z KOŚCIOŁEM
UZALEŻNIENIE KOŚCIOŁA OD PAŃSTWA
UTRUDNIANIE POSŁANNICTWA KOŚCIOŁOWI
ROZDZIAŁ PAŃSTWA OD KOŚCIOŁA
KOŚCIÓŁ STAŁĄ OSTOJĄ INSTYTUCJI PAŃSTWA
III. KATOLICKA KARNOŚĆ OBYWATELSKA
KATOLICKA KARNŚĆ OBYWATELSKA
POSŁUCH DLA SPRAWIEDLIWYCH SPRAW PAŃSTWOWYCH
KATOLICY A PRAWA NIESPRAWIEDLIWE
KATOLICY I ROZKAZY NIEETYCZNE
RZĄDY SILNE A SPRAWIEDLIWE
PODATKI
UDZIAŁ KATOLIKÓW W ŻYCIU PAŃSTWOWYM
KATOLICY A ETYKA PAŃSTWOWA
OBOWIĄZEK ZWALCZANIA ZDZICZENIA POLITYCZNEGO
WSPÓŁDZIAŁANIE Z KOŚCIOŁEM
NADUZYWANIE POWAGI KOŚCIOŁA DO POLITYKI PARTYJNEJ
WZNIOSŁOŚĆ CHRZEŚCIJAŃSKIEJ FILOZOFJI PAŃSTWOWEJ
POLSKA WZOREM PAŃSTWA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO
Gdyby zaś władza państwowa ustawami niesprawiedliwymi, krzywdzącymi zarządzeniami i niesłusznym postępowaniem naruszała przyrodzone prawa obywateli i rodzin, gdyby deptała moralność publiczną lub poniewierała wiarę i prawo Boże, mógłby się Kościół do niej zwrócić z Chrzcicielowym zakazem: „nie godzi się!”.
(s. 31)
Nie zawsze jednak Kościół zabiera publicznie głos, gdy się źle dzieje, bo nie zawsze zachodzi potrzeba jawnego wystąpienia, zwłaszcza gdy stanowisko Kościoła co do bieżących wypadków jest z natury rzeczy jasne. Nigdy więc nie można uważać milczenia Kościoła za przyzwolenie na niemoralne czyny.
(s. 32)
Wszak nie jest do pomyślenia, aby zwłaszcza w krajach katolickich życie publiczne miało się stać wyłączną lub niemal wyłączną dziedziną kół liberalnych i wolnomyślnych i aby ta mniejszość miała stale rządzić katolikami w duchu im obcym i przeciwnym ich najgłębszym przekonaniom. Powinni więc katolicy nie tylko iść do urny, aby do ciał ustawodawczych wybierać ludzi uczciwych i o duchu katolickim, lecz powinni wchodzić do rządów, do sejmów i senatów, do administracji politycznej i samorządowej.
(s. 42-43)
Toteż Kościół i sumienie publiczne oczekują na przykład, że każdy katolicki poseł i senator z całą stanowczością sprzeciwi się uchwalaniu jakiejkolwiek ustawy, która by uwłaczała prawu Bożemu i kościelnemu albo obrażała uczucia i przekonania religijne narodu. Gdyby inaczej postąpili, zdradziliby publicznie wiarę, Chrystusa i dobro społeczne na rzecz neopogaństwa.
(s. 40-41)
List pasterski Prymasa Polski dotyczy zależności między etyką i moralnością katolicką a polityką. Jedna z książek którą współczesny Katolik, Polak, polityk i działacz społeczny powinien przeczytać!<br /> Gorąco polecam!